ضرورت تغییر نگاه در حوزه نوسازی بافت فرسوده

رضا میرصادقی متولی سابق نوسازی بافت فرسوده پایتخت و کارشناس ارشد این حوزه با بیان اینکه احیای بافت فرسوده علاوه بر نوسازی املاک کلنگی کیفیت زندگی ساکنان این محلات را تحت تاثیر قرار می دهد، به پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، گفت: با تخصیص بودجه برای نوسازی محلات فرسوده شهری و افزایش کیفیت زندگی در این مناطق، در دراز مدت در حوزه اجتماعی، میزان بزهکاری در این محلات کاهش یا آنکه در حوزه بحران‌های غیرمترقبه، با نوسازی و افزایش تاب‌آوری محلات، هزینه‌های آتی به میزان چشم‌گیری کاهش می‌یابد.
وی ادامه داد: نکته مهمی که همواره باید مدنظر سیاست‌گذاران این حوزه قرار داشته باشد، آن است که بخش عمده‌ای از ساکنان این محلات اعم از مالک یا مستاجر دارای وضعیت مناسب اقتصادی به منظور نوسازی محلات نیستند، از این رو تنها مسیر ایجاد جذابیت برای سرمایه‌گذاران بیرونی بافت است تا با مشارکت در ساخت یا تملک اراضی، نوسازی این محلات را رقم بزنند.
وی در عین حال به چگونگی ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران ساختمانی در بافت فرسوده اشاره و اظهار کرد: تغییر شرایط اقتصادی و افزایش هزینه‌های ساخت‌وساز طی دو سال گذشته، عملا جذابیت سرمایه‌گذاری ساختمانی در مناطق فرسوده و کم‌برخوردار شهرها را برای انبوه‌سازان و سرمایه‌گذاران بیرونی بافت کاهش داده است. بنابراین بسته‌ها و محرک‌های تشویقی مناسبی که سال های گذشته برای جذب سرمایه‌گذاران ساختمانی در این مناطق پیش‌بینی شده به نوعی کارآمدی خود را از دست داده اند.
به گفته وی در این میان تنها بسته تشویقی مناسب که با تغییر شرایط به روزرسانی شده تسهیلات نوسازی بانک مسکن است.
این کارشناس بافت فرسوده معتقد است برای آنکه روند نوسازی بهبود پیدا کند نیاز است تا در ابتدا سیاست‌گذار درک درست و صحیحی از دغدغه‌های ساکنان بافت فرسوده داشته باشد و پس از آن برای حرکت در این مسیر گام بردارد.
وی تاکید کرد: در این مسیر اولین نکته مهم آن است که یک نسخه واحد برای نوسازی تمامی محلات فرسوده یک کشور و حتی شهر پاسخگو نیست بلکه مسیر و روش نوسازی محله به محله مناطق فرسوده یک شهر با یکدیگر متفاوت است.
دوم آنکه استفاده از روش نوسازی کالبدی به تنهایی کافی نیست. بلکه نیاز است که در کنار نوسازی کالبدی ساختمان‌های یک محله فرسوده، به نوسازی و بهسازی محله‌ای توجه داشت.