فرمول افزایش اثرگذاری تسهیلات بخش مسکن

علی چگینی مدیر کل دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی با بیان اینکه عمده معاملات مسکن در شهر تهران و برخی کلان شهرها هم اکنون در متراژهای کوچک ساختمانی یعنی آپارتمان های زیر 100 مترمربع انجام می شود، اظهار کرد: بخش سیاستگذار پولی و بانکی می تواند با مشوق هایی همچون تعیین نرخ سود شناور و همچنین دوره طولانی تر برای بازپرداخت اقساط به منظور حمایت از سازندگان واحدهای مطابق با الگوی مصرف و آپارتمان های با متراژ پر طرفدار، بخش مصرفی بازار ساخت و ساز را مورد تشویق و حمایت قرار دهند. 
وی در گفت و گو با «پایگاه خبری بانک مسکن» به ناهم گونی الگوی فعلی تقاضا و میانگین زیربنای واحدهای مسکونی ساخته شده در بازار مسکن اشاره کرد و افزود: هم اکنون میانگین مساحت واحدهای مسکونی 140 مترمربع است که به هیچ وجه با الگوی فعلی تقاضا و همچنین چشم انداز آتی بازار ساخت مسکن هم خوانی و هماهنگی ندارد. مطابق با افق پیش بینی شده در طرح جامع مسکن تا سال 1405 میانگین مساحت واحدهای مسکونی باید به متراژ 90 مترمربع برسد این در حالی است که اختلاف متراژ 50 مترمربعی در میانگین مساحت آپارتمان های مسکونی به میزان قابل توجهی با هدف گذاری صورت گرفته فاصله دارد.
این مقام مسوول تاکید کرد: تعریف این مشوق ها می تواند به عنوان مکمل افزایش تسهیلات خرید مسکن منجر به تحریک عرضه واقعی و مصرفی در بازار مسکن و خروج از رکود ساختمانی و معاملات خرید ملک باشد. 
به گفته وی سقف تسهیلات مسکن در شرایطی در دولت یازدهم پس از گذشت 12 سال حالت موثری به خود گرفت که این احیای اثر بخشی تسهیلات در بخش مسکن را می توان مقدمه ورود به رونق در بخش معاملات مسکن طی سال جاری تلقی کرد. 
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود میزان کارآمدی تسهیلات خرید مسکن را در دوره جدید مثبت ارزیابی و تصریح کرد: میزان کارآمدی تسهیلات خرید مسکن که به طور معمول از محاسبه شاخصی با عنوان «نسبت تسهیلات به متوسط قیمت یک واحد مسکونی معمولی» محاسبه می شود نشان می دهد با توجه به اینکه عمده تقاضا و معاملات صورت گرفته در بازار مسکن مربوط به میانگین مساحتی 75 مترمربع است در حال حاضر با توجه به میانگین هر مترمربع قیمت مسکن در پایتخت (معادل 4 میلیون و 530 هزار تومان) این شاخص سهم مناسبی از قیمت تمام شده یک آپارتمان متوسط متراژ را پوشش می دهد.
چگینی اضافه کرد: این در حالی است که این شاخص طی سال های گذشته یعنی از ابتدای سال 84 تا قبل از افزایش اخیر سقف تسهیلات مسکن روند نزولی طی کرده بود. به این معنا که قدرت 41 درصدی تسهیلات خرید مسکن در سال 83 به 37 درصد در سال 84 ، 29 درصد در سال 85، 16 درصد در سال 86، 13 درصد در سال 87 و در نهایت 9 درصد در سال 91 نزول کرد. اما طی سال های 92 تا 94 هم این شاخص تقویت شد و به ٣٠ تا ٤٠ درصد در حال حاضر رسیده است. این در حالی است که هم اکنون به منظور اثرگذاری بیشتر تسهیلات مسکن و همچنین برخورداری درصد بیشتری از خانوارهای هدف از تسهیلات جدید، در دستور کار قرار گرفتن برنامه کاهش نرخ سود تسهیلات و افزایش دوره بازپرداخت  میتواند میزان تاثیرگذاری این تسهیلات را افزایش دهد. طوری که دوره بازپرداخت تسهیلات از بازه زمانی 10 تا 12 ساله به بازه زمانی حداقل 15 ساله برسد تا نرخ بازپرداخت تسهیلات به سازگاری بیشتری با توان مالی و درآمد خانوارها برسد.