شرط موفقیت در برنامه جدید عرضه مسکن

به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، دولت و متولی بخش مسکن برنامه جدیدی برای پاسخگویی به نیاز گروه های کم درآمد از متقاضیان بخش مسکن دارد. در این راستا، مطابق با دستور رییس جمهوری و وزیر راه و شهرسازی، برنامه ساخت 400 هزار واحد مسکونی جدید طی دو سال آتی به عنوان برنامه جدید در بخش عرضه مسکن در دستور کار دولت و وزارت راه قرار گرفته است. در این قالب بنا شده معادل 100 هزار واحد مسکونی از طریق بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، 100 هزار واحد مسکونی در قالب بازآفرینی شهری و 200 هزار واحد مسکونی نیز در شهرهای جدید احداث شود. برای حرکت در این مسیر روند شناسایی و واگذاری زمین های مختلفی که در اختیار سازمان ملی زمین و مسکن قرار دارد آغاز خواهد شد.

فردین یزدانی مدیر بازنگری طرح جامع مسکن با تاکید بر آنکه اجرای طرح مسکن حمایتی باید از طریق دولت به شکل جدی پیگیری شود، گفت: موفقیت دولت در اجرای این طرح به چند نکته اساسی وابسته است. نکته اول آنکه ساخت و عرضه هر واحد ساختمانی نیازمند وجود یک تقاضا در طرف دیگر است. در وضعیت کنونی به جز تقاضای سرمایه ای که به دنبال کسب عایدی اقدام به خرید مسکن می کنند، اگر تقاضای مصرفی به ابزار متفاوت تسهیلاتی برای افزایش قدرت خرید مجهز نشود امکان خرید واحدهای مسکونی تولید شده را نخواهد داشت.
وی با بیان اینکه افزایش توانمندی متقاضیان مصرفی فقط به معنای ارایه یا افزایش سقف تسهیلات ساخت و خرید نیست، ادامه داد: به نظر می رسد مناسبترین فرمول در وضعیت کنونی بر افزایش توانمندی متقاضیان برای ورود به بازار، تدارک «تسهیلات ساخت قابل تبدیل به فروش اقساطی» است.
وی به دومین نکته مهم که باید مورد توجه متولیان اجرای این طرح قرار گیرد اشاره کرد و افزود: فروش مصالح ساختمانی با استفاده از کارت اعتباری نمی تواند ابزار مناسبی برای فعالان سمت عرضه باشد. چراکه در وضعیت کنونی که نرخ تورم در یک وضعیت با ثباتی قرار ندارد، کمتر کارخانه داری ریسک فروش اقساطی مصالح ساختمانی را قبول می کند. حتی در صورت فروش مصالح ساختمانی از طریق کارت اعتباری، اگر واحدهای مسکونی ساخته شده از سوی متقاضیان خریداری نشد، فعالان صنعت ساختمان با چالش بزرگی مواجه خواهند شد.
یزدانی با اشاره به تجربه طرح های عرضه مسکن در دهه 70 اظهار کرد: یکی از پیشنهادهای مهم به دولت و متولی بخش مسکن برای تغییر جهت عرضه در بخش مسکن استفاده از تجربه الگوی عرضه مسکن در دهه 70 است. در آن دوران دولت وقت طرحهای مختلف عرضه مسکن حمایتی تحت عناوین مختلف همچون طرح مسکن معلمان، طرح مسکن کارگران و ... را از طریق هماهنگی و مذاکره با سازمانها و نهادهای مختلفی که اقشار نیازمند تحت حمایت آنها بودند به مرحله اجرا گذاشت. هر چند اجرای این گونه طرح ها نیز با اشکالات و چالش هایی مواجه بود اما از آنجا که تولید و عرضه مسکن در قالب این طرح ها به صورت هدفمند و از طریق پالایش دقیق متقاضیان انجام می شد با انحرافات کمتری مواجه بود. علاوه بر آن، از آنجاکه ابعاد طرح کوچکتر و برای محدوده مشخصی از متقاضیان طراحی می شد، امکان مدیریت مناسب پروژه برای دولت افزایش پیدا می کرد.